گزارش میدانی اجاره نشینی
فارس نوشت: بازدید میدانی از بازار اجاره مسکن در شهر تهران بیان کننده آنست که مصوبات و بسته های در نظر گرفته شده توسط دولت، مطابق انتظار عمل نکرده و این بازار همچنان گرفتار نابسامانی است.
بازار مسکن در سالهای اخیر روزهای آرام و روزهای پرتلاطم زیادی داشته است که تلاطم های آن زمینه افزایش فشار به قشر مستاجر برای تامین اساسی ترین نیاز خانواده را فراهم می آورد.
بررسی شاخص کرایه مسکن اجاری در شهر تهران و کل مناطق شهری برمبنای به روزترین آمار بانک مرکزی از افزایش ۵۰.۶ درصدی این شاخص نسبت به سال قبل خبر می دهد.
از سوی دیگر برمبنای آخرین آمار ارائه شده از طرف بانک مرکزی، میانگین قیمت هر متر مربع مسکن در پایتخت به مرز ۴۰ میلیون تومان رسیده و یک واحد مسکونی ۱۰۰ متر مربعی، به صورت میانگین در پایتخت ۴ میلیارد تومان هزینه دارد و با در نظر گرفتن حداقل حقوق ناخالص ۵.۶ میلیون تومانی در هر ماه، یک خانوار با کف درآمد باید، بیش از ۵۹ سال همه درآمد خودرا ذخیره کند تا بتواند صاحب خانه شود.
در چنین شرایطی قصد کردیم با گذشت حدود یک ماه از شروع تب و تاب بازار اجاره، بازدید میدانی از آخرین تحولات بازار داشته باشیم و از زبان مستأجران و فعالان بازار مسکن از وضع موجود اجاره مسکن، گزارش تهیه نماییم.
خانه اجاره ای بسیار کم شده است
به منظور این بازدید میدانی ساعت ۸: ۳۰ بامداد کار را شروع کردیم. با وجود این که فکر می کردم در این ساعت احتمالاً فعالیت عمده بنگاه های مشاور املاک شروع شده باشد اما اشتباه کرده بودم و حدودا تا ساعت ۹: ۳۰ در تهران در منطقه مسکونی ونک هیچ بنگاه مشاور املاک که باز باشد، نیافتم.
بعد از یک ساعت پرسه زدن در این منطقه بالاخره چشمم به یک مغازه مشاور املاک افتاد که صاحب آن قصد باز کردن بنگاه را داشت، با رفتن به این شخص که بعد خودرا به نام امیرمحمد معرفی نمود، متوجه شدم که او صاحب مغازه نیست و به اصطلاح همکاری است که در این بنگاه نزد صاحب مغازه کار می کند، در حقیقت برای خود و بنگاه خرید و فروش می کند و خانه اجاره می دهد.
از امیرمحمد درباره بازار اجاره و آخرین وضعیت مستأجران و موجران پرسیدم، وی در پاسخ به من اظهار داشت: این روزها، خانه اجاره ای حداقل در این منطقه بسیار کم شده است برای اینکه ساخت وسازها کم شده و عملا به سختی می توانیم فایل اجاره خودرا به یک صفحه برسانیم، از طرفی هزینه اجاره هم عرفی دارد بعنوان مثال، اگر در تهران یا جای دیگری باشد، می گویند یک چهارم یا یک پنجم قیمت واقعی مسکن مبلغ رهن آن منزل می شود که با عنایت به قیمت این روزهای مسکن، رقم بسیار بالایی است.
از امیرمحمد بابت شرایط مردم و به ویژه مستأجران در ایام اخیر پرسیدم، پاسخ داد: فرض کنید در تهران خانه ای در همین منطقه ای که هستیم (ونک) به مبلغ ۲۰ میلیارد تومان قیمت گذاری شود، قیمت رهن یک پنجم آن خانه چهار میلیارد تومان است و این خیلی زیاد است، اگر کسی که چهار میلیارد تومان بابت رهن پرداخت می کند، خب می گوید این مبلغ را داشته باشم، در مرکز و پایین شهر واحدی تهیه می کنم. البته این را هم بگویم که در حاشیه تهران هم قیمت ها بصورت نجومی بالا رفته است، در چنین شرایطی خیلی از مستأجران می گویند که امید خودرا برای تامین سرپناه و تشکیل خانواده از دست داده اند.
با توجه به این که فکر می کردم مشاوران املاک آن منطقه همچنان قصد آمدن سر کار در ساعات اولیه روز را ندارند، صحبت را با امیرمحمد ادامه دادم و از وضعیت موجران هم سوال کردم، می اظهار داشت: صاحب خانه یا به قول شما موجر اگر خانه را چهار میلیارد تومان رهن ندهد و مبلغ کمتری رهن بدهد، برای خود و ملک ۲۰ میلیاردی اش صرفه اقتصادی دارد؟ با این مبلغ اجاره، صاحب خانه ها عمدتاً به بالاترین نرخ برای اجاره راضی می شوند و به قیمت کمتر نمی دهند.
*وام ودیعه قیمت اجاره را بالا برد
بعد صحبت طولانی با امیرمحمد از سمت ونک راهی منطقه یوسف آباد شدم، حوالی ساعت ۱۱: ۳۰ بامداد بود و حدودا اغلب مغازه ها باز بودند، به سراغ یکی از مشاوران املاک آن منطقه رفتم، یک مستاجر در محل بنگاه منتظر صاحب خانه نشسته بود و من که در بنگاه قبلی حدودا یک ساعت با مشاور املاک صحبت کرده بودم، قصد کردم تا با این مستاجر هم گپ و گفت کوتاهی داشته باشم.
پس از سلام و احوال پرسی از او پرسیدم آیا تازه مستاجر شده است و یا پیش تر در خانه ای مستقر بوده است، آقای صادقی که از قضا کارمند یکی از بانکهای خصوصی بود، اظهار داشت: پیش از این سمت خیابان ملاصدرا خانه ای اجاره کرده بودم که با اتمام قرارداد به این منطقه آمدم و خانه ای پیدا کرد. از آقای صادقی پرسیدم مگر دولت نگفته که قراردادهای اجاره بطور خودکار با حداکثر ۲۵ درصد افزایش باید تمدید شود؟ می اظهار داشت: اولا که صاحب خانه من به یک دفعه نزدیک به ۵۰ درصد قیمت را افزایش داد بعد هم بطور مکرر روزی یک دفعه زنگ می زد و با بهانه های واهی قصد داشت تا فشار روانی ایجاد نماید که بلند شوم، او رسما به من نگفت خانه را تخلیه کن اما چنان فشاری با تلفن های پی در پی آورد که من عطای خانه را به لقایش بخشیدم، بله وزارت راه و شهرسازی گفته تمدید خودکار، اما آیا جایی هست که من از این فشار روانی صاحب خانه به آن شکایت ببرم.
از آقای صادقی پرسیدم شما که کارمند بانک هستید، اوضاع پرداخت وام ودیعه چگونه است؟ می اظهار داشت: حدودا بانک ما این تسهیلات را عملا پرداخت نمی کند و از طرف شعبه مرکزی چیزی به ما ابلاغ نشده و وقتی اینطور است، طبیعتا ما نمی توانیم وام ودیعه به مشتریانمان پرداخت نماییم.
* موجران چرا خواهان افزایش قیمت اجاره هستند؟
وقتی مسوول آن مشاور املاک موضوع وام ودیعه مسکن را از ما شنید، وسط بحث آمد و اظهار داشت: بانکها مردم را مسخره کردند، ده ها مورد اینجا مستاجر داشتیم که آمد و گفت برای وام ودیعه اقدام نموده و اما بانک گفته این تسهیلات را پرداخت نمی نماییم. این همه ماجرا نیست، همه صاحب خانه ها وقتی با اعتراض ما و مستاجر مواجه می شوند که چرا آنقدر هزینه رهن را زیاد کردی بطورمثال ۱۰۰ میلیون گذاشتی روی رقم سال گذشته، می گویند، رقمی نیست که تازه ۷۰ میلیون تومان را که به مستأجران وام می دهند.
به مشاور املاک گفتم حرف شما در مبنای اقتصادی یعنی این سیاست که عملا اجرا نمی گردد، تورم انتظاری به همراه دارد؟ می گفت، من از تورم انتظاری سر در نمی آورم اما همین را می دانم که این وام بجای این که مرهمی باشد عملا به یک عامل افزایش قیمت در بازار مسکن تبدیل گشته است.
با آمدن صاحب خانه جدید آقای صادقی به جهت اینکه مزاحم کار نباشم، از این بنگاهی خداحافظی کردم و راهی یکی از مناطق مرکزی تهران، منطقه ۱۰ و خیابان قصرالدشت سلسبیل شدم.
* کسب و کار اسباب کشی ها این روزها داغ داغ است
در مسیر حرکت، در یک کوچه ای به یک ماشین باربری برخوردم که اسباب منزلی در آن چیده می شد. به سراغ ماشین رفتم و از وی بابت شرایط کاری پرسیدم، راننده ماشین که آقای حیدری نام داشت بعنوان مسوول کارگران باربری در کامیون نشسته بود تا کارگران آنرا از اسباب خانه پُر کنند به من اظهار داشت: تابستان است دیگر، در تابستان قراردادهای اجاره یکی بعد از دیگری تمام می شود و بازار ما هم به دنبال این جابه جایی ها شلوغ می شود.
از آقای حیدری پرسیدم، امسال نسبت به سال قبل آیا کسب و کارشان بهتر شده است؟ می اظهار داشت: من ۵ سال است که با ماشین در این کار هستم و امسال حدودا بیشتر از هر زمان دیگر سرمان شلوغ است.
آقای حیدری وقتی فهمید که من خبرنگار هستم، اظهار داشت: بگذار یک نکته جالب را برایت تعریف کنم، امسال حدودا همه مستاجرانی که اسباب خانه آنها را جابه جا کردم، به سمت منطقه پایین تر تهران رفته اند، همه دارند خانه هایشان را از هرجایی که هست به یک محله یا چند محله پایین تر می برند، همین باری که می بینی برای یک بنده خدایی است که از قصرالدشت به سمت جوادیه رفته و آن جا خانه گرفته است.
صحبتمان که به اتمام رسید، از آقای حیدری خواستم تا من را هم به جوادیه ببرد و در آن جا هم گزارشی از بازار بگیرم.
در بین راه هم از درددل کارگران باربری شنیدم، از سختی بسیار زیاد کارشان تا نداشتن بیمه و این که هر کدامشان حدودا ۳ الی ۴ سال می توانند در این حرفه فعال باشند و پس از این مدت درد کمر اجازه نمی دهد بار سنگین بلند کنند.
ناگفته های زیادی داشتند که می توان گزارشی خواندنی و در عین حال تأسف انگیز از شغل باربری و کارگری اسباب کشی تهیه کرد که ان شاءالله اگر عمری باقی بود حتما در گزارشی مجزا به سراغ این عزیزان زحمت کش می رویم.
دعوای مستاجر و موجر در بنگاه های مشاور املاک
در جوادیه یک خیابان پُر بود از مشاوران املاک، پیش از ورود به یک بنگاه، مشاوره آگهی های روی شیشه را مطالعه کردم، جالب بود که بخش عمده ای از آگهی ها مرتبط بود با شهرهای پرند و اسلام شهر و گاهی آگهی خرید هم در آن دیده می شد.
به بنگاه مراجعه کردم و سراغ آقای رستمی که فامیلش را در سردر بنگاه خوانده بودم گرفتم. گفتند آقای رستمی سرش شلوغ است و کارتان را بگویید، گفتم خبرنگارم و می خواهم از قیمت ها بدانم، در این شرایط یکی از حاضران در بنگاه که از قضا برای اجاره دادن خانه خود آمده بود گفت، می خواهی قیمت بپرسی که بگویی وا مصیبتا چقدر گران شده و مستأجران چه می کشند؟ خب چرا از این نمی گویید که تورم شده و همه چیز گران شده؟ من صاحب خانه تلاش کردم خانه خریدم، من هم خرج دارم و در همین شهر زندگی می کنم، طبیعی است که قیمت اجاره با این هزینه های سنگین بالا می رود.
در این هنگام بود که یک نفر دیگر از گوشه بنگاه اظهار داشت: خب مگر گفتند خانه را رایگان اجاره بده؟ هزینه رهنش را بگیر اما منطقی اضافه کن، وقتی ۶۰ درصد یا ۷۰ درصد اجاره را گران می کنی کدام جنس این همه گران شده است، خب مستاجر هم یک توانی دارد.
من که در میان گفت و گو دو نفر حاضر در بنگاه به یک ناظر تبدیل گشته بودم، ناگهان متوجه شدم که کار بین دو نفر از حرف زدن گذشته و دارد به جدال لفظی می کشد، در این هنگام بود که صاحب بنگاه به ماجرا ورود کرد و از من خواست تا دیگر سوالی نپرسم. درحال ترک بنگاه بودم که مشاور املاک اظهار داشت: این بساط هر روزه ماست که باید دعوای میان مستاجر و موجر را صاف نماییم اما شما در آن رسانه تان می گویید باید حق مشاوره ما را کم کنند و ما را متهم به سودجویی می کنید.
بیشتر بخوانید:
قیمت انواع آپارتمان های ۶۰ متری در مرکز تهران/ با ۳ میلیارد کجا می توان خانه خرید؟ افزایش حق مسکن کارگران به کجا رسید؟ / حقوق کارگران چقدر زیاد می شود؟
۲۲۰ ۴۶
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب