بیشترین هزینه هر خانوار ایرانی را بشناسید
به گزارش فراز برج، اکوایران نوشت: نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار شهری در چهار استان تهران، البرز، فارس و گیلان بالاتر از میانگین کل کشور (معادل 38.1 درصد) قرار گرفته است.
بررسی سهم بخش مسکن از کل هزینه خانوارهای شهری نشان میدهد چهار استان تهران، البرز، فارس و گیلان گرانترین شهر از نظر تهیه مسکن برای خانوارهای کشور است.
تامین مسکن به عنوان یکی از ضروری ترین نیازهای اساسی خانوارها طی سالهای اخیر همگام با افزایش نرخ تورم روز به روز مشکل تر شده و خانوارها بخش زیادی از درآمد خودرا صرف هزینه های مسکن می کنند.
تازه ترین گزارش منتشره از طرف مرکز آمار نشان میدهد متوسط درآمد هر خانوار شهری (به طور متوسط 3.1 نفره) در سال قبل به حدود 167 میلیون تومان رسیده که 137 میلیون تومان آن صرف پرداخت هزینه ها می شود.
رکوردزنی هزینه مسکن برای خانوارها
آمارها نشان میدهد بیشترین سهم هزینه خانوارهای شهری صرف تامین مسکن (به طور دقیق مسکن، آب، فاضلاب، سوخت و روشنایی) می شود، بطوریکه هر خانوار شهری در سال 1401 به طور متوسط معادل 38.1 درصد از هزینه های خودرا به مسکن مختص کرده است.
به بیان دیگر در سال 1401 هر خانوار شهری به طور متوسط 52.2 میلیون تومان را صرف هزینه های مسکن کرده که در مقایسه با سال 1400 حدود 57 درصد افزایش داشته طی حداقل پنج سال اخیر بی سابقه بوده است.
همچنین خانوارهای روستایی نیز در سال 1401 بطور متوسط معادل 19.1 درصد (به ارزش 15 میلیون تومان) از هزینه های خودرا به بخش مسکن اختصاص داده اند که در مقایسه با سال 1400 معادل 56.6 درصد افزایش داشته است.
هزینه های مسکن در تهران 2.5 برابر بوشهر
بررسی سهم بخش مسکن از کل هزینه خانوارهای شهری به تفکیک استانها نشان میدهد استان تهران گرانترین استان برای ساکنان شهری کشور است.
بر اساس گزارش مرکز آمار کشور در استان تهران بیش از نیمی از هزینه های خانوار صرف مسکن می شود. نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار شهری در استان تهران در سال قبل معادل 50.8 درصد بوده است.
پس از تهران، استانهای البرز، فارس و گیلان بیشترین سهم مسکن از هزینه های خانوار شهری در سال 1401 را به ثبت رسانده اند؛ نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار شهری در استان البرز معادل 41.9 درصد، در استان فارس معادل 41.6 درصد و در استان گیلان معادل 39 درصد بوده است.
در مجموع نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار شهری در چهار استان تهران، البرز، فارس و گیلان بالاتر از میانگین کل کشور (معادل 38.1 درصد) قرار گرفته است.
از سوی دیگر کمترین سهم هزینه های مسکن از کل هزینه خانوارهای شهری برای استان بوشهر به ثبت رسیده، بطوریکه خانوارها در استان به طور متوسط معادل 21.1 درصد از هزینه های خودرا بابت مسکن پرداخت می کنند.
سهم هزینه مسکن از کل هزینه خانوارهای استان تهران تقریباً 2.5 برابر خانوارهای استان بوشهر است.
پس از بوشهر، استانهای چهارمحال و بختیاری با میزان 22.4 درصد و خراسان جنوبی با میزان 22.9 درصد کمترین نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار شهری را به ثبت رسانده اند.
قرارگیری گیلان در فهرست استانهای گران
گیلان به همراه سه استان تهران، البرز و فارس استان هایی بودند که در سال 1401 رقم بالاتری از میانگین کشوری را در حوزه نسبت هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار شهری را به ثبت رساندند.
علت سهم بالای هزینه مسکن در استان گیلان شاید تامل برانگیز باشد، اما تحقیقات میدانی دنیای اقتصاد از نبض اجاره بها در استان گیلان نشان می دهد، رشد بهای اجاره آپارتمان در مقایسه با تهران، قابل توجه است.
هم اکنون متوسط بهای اجاره آپارتمان در استان گیلان نسبت به سال قبل چیزی در حدود ۴۰ درصد افزایش از خود نشان میدهد.
روند رشد اجاره بهای مسکن در «شمال» برای ساکنان بومی طی دو، سه سال قبل به شکلی بوده که نسبت اجاره بهای آپارتمان در تهران به مرکز استان گیلان، از بالای عدد ۳ به زیر ۲.۵ کاهش پیدا کرده است. این نه به مفهوم «رشد کمتر اجاره بها در تهران» که نشانه «رشد تندتر هزینه اجاره نشینی در شمال» است.
بررسی ها درباره ی علل این التهاب، به «پیامد جریان ملاکی در بازار املاک شمال» از یکسو و «تورم عمومی بالای استانی» از طرف دیگر می رسد. عرضه واحد مسکونی در شهرهای شمالی برای بومی ها طی سالهای اخیر از دو ناحیه «شیفت به ویلاسازی» و «حضور غیربومی ها در این مناطق»، کاهش محسوسی یافته است.
دنیای اقتصاد در گزارش خود عنوان کرده که به سبب اثرگذاری نبض مسکن تهران بر شمال و همین طور «کمبود موجودی مسکن شمال برای تقاضای بومی ها باتوجه به مهاجرت سالهای اخیر ساکنان دیگر استانها به شمال»، هم اکنون، گروهی از مستاجرهای ساکن مرکز استانهای شمالی که توان پرداخت مبالغ اجاره حدود ۸ تا ۱۰ میلیون تومان در ماه یا رهن کامل معوض را ندارند، به سمت روستاها مهاجرت کرده اند.
چشم ها در انتظار مسکن ملی خشک شد
پریشانی و التهاب در بازار مسکن و افزایش هزینه های سرسام آور خرید خانه و اجاره بها طی سالهای اخیر گریبان خانوارها را گرفته و به یکی از معضل های اقتصادی کشور تبدیل گشته است، این در صورتی است دولت برای حل این مساله در سال 1400 قانون جهش تولید و تامین مسکن را به تصویب مجلس رساند تا یکی از ضروری ترین نیازهای اساسی شهروندان یعنی داشتن مسکن تا حد زیادی مرتفع شود.
در همین راستا دولت سیزدهم نیز پروژه تامین مسکن را با عنوان نهضت ملی مسکن و با هدف خانه دار کردن اقشار متوسط و کم درآمد و ایجاد رونق در ساخت و ساز در مهر ماه 1400 آغاز کرد و قرار شد که سالانه یک میلیون واحد مسکونی (در چهار سال 4 میلیون واحد مسکونی) راه اندازی شود.
با گذشت 2 سال از شروع این طرح اما مرکز پژوهش های مجلس بتازگی اعلام نمود که عملکرد دولت در این طرح بسیار ناامیدکننده بوده و با گذشت دو سال از ابلاغ قانون جهش تولید مسکن و استقرار دولت، تعداد واحدهایی که در طرح نهضت ملی مسکن به مرحله اجرائی رسیده اند در حدود 400 هزار واحد بوده که نشان از عقب ماندگی جدی در اجرای قانون دارد.
220
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب