چهار مقصدی كه ایرانیان بیشترین ملك را در آنجا می خرند
به گزارش فراز برج روزنامه خراسان نوشت: روز گذشته رئیس اتاق تجاری تهران آماری از خرید ملک توسط ایرانیان در ترکیه ارائه کرد که تامل برانگیز بود. خرید حدود هشت هزار و 800 ملک طی 15 ماه اخیر، آماری است که از خروج سرمایه از کشور حکایت دارد.
در ادبیات اقتصادی خروج هرگونه منابع و امکانات همچون پول به خارج از کشور بدون ورود کالا یا خدمات را خروج سرمایه می گویند. مهم ترین هدف خروج سرمایه تبدیل پول به ملک در خارج از کشور است. طی سالهای اخیر ترکیه مهم ترین مقصد خروج سرمایه از کشور ما بوده است. حالا اما خوانساری رئیس اتاق تجاری تهران نام گرجستان، ارمنستان و حتی تاجیکستان را هم به تعداد مقاصدی که سرمایه فراری از کشور به آن سو می رود افزوده است. این اتفاق از یک سو به مشوق های کشور پذیرنده سرمایه بر می گردد و از طرف دیگر به وضعیت اقتصادی نابسامان کشور فرستنده سرمایه ارتباط دارد. آن چه که جای دغدغه دارد، این است که در ادبیات اقتصادی خیلی از مسئولان، چنین مسئله مهمی محل بحث و تبادل نظر نیست. طی ۲-۳ سال اخیر که چنین روندی رخ داده است، کمتر بحثی را در این زمینه از طرف سیاست گذاران شنیده ایم.
شاید پرداختن به ریشه های این مسئله نیز نیاز به بررسی های دقیق داشته باشد ولی بطور کلی آن چه را سبب فرار سرمایه از کشور شده است می توان در قالب موارد ذیل لیست کرد: ۱ - نوسانات شدید که نمونه بارز آن در نرخ ارز دیده می شود. تدوین سیاست هایی که مانع از نوسان فاکتورهای اصلی اقتصادی شود، برای مواجهه با این مسئله ضروری می باشد. ۲ - تغییر ناگهانی سیاست ها که بااینکه تا حدی به مسئله نوسان ها باز می گردد ولی نشان دهنده ضعف سیاست گذاری است، به شکلی که خیلی از قوانین و مقررات یا در عمل گرفتار ناکارآمدی می شود و تغییر می کند یا مانند ارز ۴۲۰۰ در تعارفات و جدال های سیاسی کج دار و مریز ادامه می یابد. ۳ - با وجود انحصار و اعمال سلیقه در مجوزهای کسب وکار و صراحت قانون در سپردن مسئولیت سامان دهی و شفاف سازی مجوزهای بخش های مختلف جهت راه اندازی کسب وکار امامقاومت دستگاهها سبب شده است تا همچنان بخش عمده ای از مجوزهای کسب وکار شفاف و با اعمال سلیقه باقی بماند. ۴ - غلبه سیاست زدگی بر کار کارشناسی و ارسال پالس های عدم ثبات در سیاست گذاری که این مسئله در همین روزها حتی فراتر از اختلاف بین قوا در داخل قوه مجریه بر سر نحوه مواجهه با مسئله حیاتی نظیر مقابله با کرونا دیده می شود و عملا این اختلافات به تریبون های رسمی و موضع گیری غیرمستقیم رئیس جمهور و وزیر بهداشت مقابل یکدیگر نیز منجر گردیده است. همه این موارد سبب می شود تا افراد سرمایه گذاری در چنین بستری را نادیده بگیرند و به دنبال فضایی مساعدتر برای کسب وکار باشند. معروف است که« سرمایه همچون پرنده ها ترسو و فرّار است» و معطل حرف ها و وعده ها و تعارفات نمی ماند. سرمایه به دنبال سود مستمر و مطمئن است که در یک بستر مطمئن رخ می دهد. پس اصلاح سیاست ها و تعیین چارچوب سیاستی مشخصی که اجازه نوسان شدید در شاخص ها را ندهد و به سرمایه گذار این پیام را بدهد که سیاست گذار به فکر اصلاح است، سبب جلوگیری از فرار سرمایه می شود. ۲۲۳۲۲۷
منبع: فراز برج
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب