به گزارش فراز برج به نقل از مهر، عباس آخوندی هفته جاری در نشست تعدادی از نمایندگان مجلس درباره طرح مسكن اجتماعی گفته بود از آنجائیكه ریالی در قانون بودجه ۹۶ برای اجرای مسكن اجتماعی در نظر گرفته نشده بود، نتوانستیم این طرح را اجرایی كنیم.
این اظهارات وزیر راه و شهرسازی در حالی بیان شد كه قانون بودجه در سه ماهه پایانی اجرا قرار دارد و دولت قرار است تا ۲ هقته آینده لایحه بودجه سال ۹۷ را به مجلس ببرد.
همچنین حامد مظاهریان معاون مسكن و ساختمان وزارت راه و شهرسازی در گفت وگو با پایگاه خبری این وزارت خانه در اوایل تیرماه سال جاری، اجرای مسكن اجتماعی از ابتدای سال ۹۶ را اعلام كرده و گفته بود بر مبنای این طرح طی ۵ سال و در هر سال ۱۰۰ هزار واحد مسكونی برای اقشار كم درآمد تأمین می گردد.
به گفته مظاهریان، سازمان ملی زمین و مسكن، «زمین» مورد نیاز طرح را تأمین می كند و دستگاه های رفاهی مانند كمیته امداد امام خمینی (ره)، سازمان بهزیستی، سازمان تأمین اجتماعی، انجمن های خیریه و... تحت نظارت بنیاد مسكن انقلاب اسلامی هر كدام آورده های مالی خویش را برای اجرای طرح به وزارت راه و شهرسازی می سپارند.
وی بخشی از طرح مسكن اجتماعی را به صورت ساخت و ساز جدید، بخشی را به صورت مسكن استیجاری و بخشی را هم به صورت تأمین مسكن از محل واحدهای مسكن مهر بدون متقاضی اعلام كرده بود.
از سوی دیگر محمدجواد حق شناس، معاون مسكن شهری بنیاد مسكن انقلاب اسلامی به عنوان دستگاه متولی اجرای این طرح از عملیاتی شدن مسكن اجتماعی در خرداد ماه امسال اطلاع داده بود.
وی در گفت وگو با یكی از خبرگزاری ها در فروردین امسال درباره جزئیات مسكن اجتماعی اظهار داشته بود: برای اجرای این طرح ۲ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان تسهیلات ارزان قیمت با نرخ سود ۵ درصد در نظر گرفته شده كه قرار است بانك مركزی آن را در اختیار وزارت راه و شهرسازی قرار دهد.
از اینجا رانده و از آنجا مانده!
دولت یازدهم و وزیر راه و شهرسازی آن كه همواره از مسكن مهر به عنوان میراث شوم دولت های نهم و دهم یاد می كردند، طرح مسكن اجتماعی را در برابر آن علم كردند؛ با این حال نه از اتمام مسكن مهر در دولت قبل خبری بود و نه از شروع مسكن اجتماعی؛ از سویی هم علی رغم دستور رئیس جمهور برای اتمام مسكن مهر در سال جاری، این دستور در عمل به اجرا درنیامد و بطور قطع تحویل بخشی از واحدهای مسكن مهر به سال آینده كشیده می گردد.
شواهد حاكی است كه احتمال فراموشی طرح مسكن اجتماعی در قانون بودجه سال آینده هم وجود دارد.
امكان اجرای مسكن اجتماعی بدون بودجه اختصاصی وجود داشت
در همین ارتباط، فردین یزدانی، طراح طرح جامع مسكن وزارت راه و شهرسازی در گفت وگو با خبرنگار مهر درباره امكان اجرایی شدن طرح مسكن اجتماعی با استفاده از منابع مالی موجود اظهار داشت: طرحهای مسكن بدون در نظر گرفتن منابع مالی قابل توجه، امكان اجرایی شدن ندارد. ازاین رو در نفس این قضیه كه تخصیص بودجه به آن لازم است، شكی نیست.
وی اضافه كرد: ولی اگر مسكن اجتماعی را در چارچوب سیاست های رفاهی عام و فقرزدایی شامل بهداشت، تغذیه، اشتغال، ازدواج، رفاه عمومی و... در نظر بگیریم می بینیم كه مسكن هم بخش مهمی از آن خواهد بود. ازاین رو با استفاده از منابعی كه در سازمان های رفاهی، حمایتی یا حتی صندوق های بیمه ای وجود دارد، امكان آغاز پایلوت این طرح در حد محدود وجود داشت.
طراح طرح جامع مسكن وزارت راه و شهرسازی ادامه داد: سازمان تأمین اجتماعی دو سال است كه بودجه ای به عنوان كمك هزینه مسكن مستمری بگیران تحت پوشش این سازمان در نظر گرفته است كه به نظر می آید این بودجه چندان استفاده نشد. این سازمان هر ساله به مستمری بگیران وام های مسكن پرداخت می كند. در حالی كه می شد با متمركز كردن این بودجه ها در دستگاه مجری طرح مسكن اجتماعی، بخشی از هزینه مورد نیاز برای اجرای مسكن اجتماعی را تأمین كرد.
وی با اشاره به اینكه مدیریت بخش «زمین» در اختیار وزارت راه و شهرسازی و سازمان ملی زمین و مسكن قرار دارد، خاطرنشان كرد: سایر دستگاه های حمایتی و رفاهی مانند كمیته امداد و بهزیستی هم سالانه بودجه ای تحت عنوان كمك هزینه مسكن خانوارهای تحت پوشش در اختیار دارند كه با هم افزایی این دستگاه ها و تأمین زمین از جانب وزارت راه و شهرسازی، می شد آغاز طرح مسكن اجتماعی را امسال كلید زد.
مخاطبان و جامعه هدف مسكن اجتماعی شناسایی شده است
یزدانی تاكید كرد: طرح مسكن اجتماعی با نام حمایت از مسكن اقشار كم درآمد به صورت چندین برنامه در طرح جامع مسكن دیده شده است.
به گفته این كارشناس اقتصاد مسكن، اقشار كم درآمد مخاطب مسكن اجتماعی به صورت كلی احصاء شده و حتی تعداد خانوارهای تحت پوشش هر كدام از نهادهای حمایتی هم برآورد شده بود. اما اجرای طرح نیازمند همكاری میان بخشی بود و وزارت راه و شهرسازی باید با هر یك از دستگاه های حمایتی به صورت دو به دو همكاری می كرد. ضمن اینكه امكان همبستگی میان مسكن اجتماعی(حمایتی) با سایر برنامه های رفاهی هم در طرح جامع مسكن دیده شده است.
وی تصریح كرد: در طرح جامع مسكن بخش مهمی از مسكن حمایتی یا مسكن اجتماعی به صورت ساخت مسكن استیجاری یا پرداخت كمك هزینه اجاره بها بود البته دولت نباید وارد می شد بلكه سازمان ها یا دستگاه های حمایتی باید این كار را انجام دهند.
۲. ۵ میلیون مستاجر؛ در اولویت
یزدانی ادامه داد: در برآورد اولیه به این نتیجه رسیدیم كه ۲. ۵ میلیون خانواده مشمول این طرح می شوند كه جزء ۴ دهك اول و همگی آنها مستأجر بودند كه بنابراین فشار مسكن بر این خانوارها بسیار زیاد بود بخشی از این ۲. ۵ میلیون خانوار نیازمند ساخت مسكن استیجاری و سكونت در آن بودند و بخشی هم به صورت پرداخت كمك هزینه اجاره، امكان حل مشكلاتشان وجود داشت. حدود ۱. ۵ میلیون خانوار از این ۲. ۵ میلیون خانواده، نیازمند ساخت مسكن جدید برای سكونت استیجاری ارزان قیمت بودند.
كارشناس مسكن درباره اجرای طرح مسكن اجتماعی در شهر تهران اظهار داشت: تنها صورتی كه می گردد در پایتخت این طرح را اجرا كرد، استفاده از روش اسكان خانوارهای مشمول در واحدهای مسكونی نوسازی شده در بافت های فرسوده و میانی است؛ به این صورت كه اگر تسهیلات خاص و ارزان قیمت به انبوه سازان در بافت های فرسوده داده می شود، به ازای آن می بایست ۲۰ درصد واحدهای تولید شده را به مدت ۵ سال با واسطه گری دستگاه های امدادی و حمایتی به خانوارهای مشمول طرح واگذار كنند. ازاین رو مسكن اجتماعی با نظارت دولت و به دست بخش خصوصی اجرا می شد.
وی تاكید كرد: در تهران تنها نوعی از مسكن اجتماعی كه می توان اجرا كرد همین مدل است در غیر این صورت نه عقلانی است و نه اقتصادی كه همه مردم برای سكونت به تهران بیایند.